9 Mornings of Misa De Gallo Day 2

'Napakagandang simbahan ng Imus Cathedral'

So naka day two na ako. Ilang araw pa ba? he he.

Yung unang araw ko sa Simbang gabi ay ganun pa rin kadami ang tao sa ikalawang araw. Siguro raw dahil maraming tao angnais matupad ang wishes nila. Nako, Lord marami po kayong pagpipiliang mga wishes kung sino ang nararapat at kung sino ang bigyan pa ng konting panahon para makuha ang kanilang hinihiling sa buhay. Pero di ba dapat tayo ang magbibigay ng regalo kay Jesus? Kasi nga kaarawan niya, siya ang may birthday ee.

Anyways, ang aking natutunan sa day 2 ng homily ng Simbang gabi ay tungkol sa walang perpektong lahi o pamilya kahit daw sa kapanahunan ng ating Panginoong Hesukristo ang mga pamilyang nabuhay noon sa panahon niya matataas man sa lipunan o hindi, ikaw man ay hari o reyna, mga opisyales ng pamahalaan ay walang perpektong lahi ang nabuo kaya huwag tayong mapagmataas sa ating kapwa. Sa dinadami-daming binanggit na pangalan ng mga angkan sa unang pagbasa ay wala akong natandaan he he. Pero isa sa pinakagusto kong sinabi ng pari ay bakit nga ba may mga taong mapanghusga sa kapwa? Yung tipong may mga taong gustong magbago at magpakabanal ito ang kanilang nakikita at kinukutya at minsang sinasabing, "oh cge na, ikaw na ang banal", "ikaw na ang righteous". Bakit ba may mga  taong pinagtatawanan ang nais magbago at nagpapalakas ng kaniyang pananampalataya sa Panginoon? Maraming ganito lalo na sa kapanahunan ng social media lingid sa kaalaman mo ay pinagtatawanan ka na dahil sa mga ipinopost mong mga quotes sa bibliya at mga papuri mo sa Panginoon. Ito yung mga taong mapanghusga at parang isinasambit na wala kang karapatan para baguhin ang sarili mo at magpakatino. Pero naisip mo ba sila rin yung mga uri ng tao na tumatahimik lang naman kapag ang ginagawa naman ng kanilang napupuna ay masama. Hindi sila iimik dahil yung tao na yun ay malapit sa kanila o kaibigan nila. Sa madaling salita yung gustong magpakabait ang pinupuna, yung gumagawa ng hindi mabuti ang hindi pinupuna. Nakakatawang isipin ngunit yan ang katotohanan. 

Jose Mari Chan - 'A Wish on Christmas Night'

Masaya ang magsimba sa labas ng simbahan dahil malamig at maaliwalas ang kalangitan tanaw mo pati ang mga nagniningning na mga bituin. Marami rin akong nakita kanina na mga bata halos mga 3 to 4 years old pa lamang sila, may mga nagbabike din na katulad ko at hindi pa rin mawawala ang grupo ng mga kabataan na walang humpay pa rin ang ingay at tawanan kahit nag-uumpisa na ang misa. Maeentertain ka rin naman sa labas kasi nariyan ang may magri-ring ang cellphone tapos K-pop pa yung tune, maraming kwentuhan, may mga naglalambutsingan, may mga nagdadala ng sariling upuan, may batang biglang ngangawa "mommy uwi na tayo! huwaaaahhh", me nagbebenta ng taho kahit nagsesermon na ang pari, "Tahooooooooo", may naglalako ng sampaguita, "kuya bili ka na sampaguita, sampu lang po". 

Natapos ang misa sa ikalawang araw ng Simbang gabi. Dumaan muna ako sa gilid ng simbahan para bumili ng pasalubong bibingka sa aking ermats dahil yun din ang bilin niya at isinama ko na rin ang mga dati kong ka-trabaho sa isang call center company na lagi ko rin nadadaanan sa aking pagsimba. Iniabot ko iyon sa kanila at first time ko ulit sila nakita. Masaya naman ako dahil okay naman sila. Maikli lang ang usapan at ako'y sumibat na dahil ako naman ang male-late sa aking work from home job. 

'Hinigop ako ni McDo at bumulong na mag-take out ka masarap mag-almusal sa harapan ng kompyuter'

So pano, try natin mag day 3 kung kaya? Sige, basta....