9 Mornings of Misa De Gallo Day 7

'Day 7, 4th week of Advent'

Pitong araw ko na ring itinatago ang aking sungay. Bagamat hindi halata ang aking ka-naughtyhan, proud na rin ako at marami ang nagnanasa nababaitan sa akin.

Ngayong papalapit na nang papalapit ang Pasko, asahan na ang pagdagsa ng mga taong mababait. Sabi nila kailangan mong maging mapagbigay, kailangan mong maging mapagpatawad, kailangan mong maging mabait sa ngalan ng Pasko. Dahil kung hindi, naku baka wala kang matanggap na biyaya. Sino ba naman ang hindi magkukumahog nito? Syempre lahat gusto ng grasya. Gusto ng gift. Gusto ng mga materyales na bagay. E di ba kaya nga nauso ang simbang gabi dahil sa mga hangarin natingmatupad ang kanya kanyang wish? Aminin na kasi. Pero ang saklap noh? dahil ang iba sa atin ay nagiging mabait lang tuwing Pasko. Yung iba diyan nagiging good vibes lang dahil sa mga magagandang Christmas songs, nagiging mapagbigay tayo dahil gusto nating magpa-impress sa social media? Totoo nga ba? Naniniwala kasi ako na hindi kailangan ng video o camera kung taos sa puso natin ang pagtulong. May mga nakikita kasi ako na nagbibigay sa pulubi tapos kasama nila sa picture/selfie yung kanilang tinutulungan. Nakakatawang isipin na para lang purihin siya sa kanyang ginawa pero ang lingid sa lahat ay ginagawa lamang niya ito para sa kanyang sarili. Puwera na lamang kung ang hangarin niya ay bigyang inspirasyon ang iba sa kanyang ginagawang kusang loob na pamamahagi ng tulong pinansiyal man o pagkain. 

Ako walang aaminin. Hindi ako naniniwala sa wish. Ayokong makikapit sa nag-iisang inaasahan ng mga taong nakatira sa Third World Countries. Subalit kung meron man salitang ganito, hindi ako magaatubiling ihayag ang aking inaasam.

Ang sasakyang ganyan. Yan ang gusto ko. Hindi siya gaanong magara pero pakiramdam ko safe ako diyan. Yun naman talaga ang dapat na hinahanap natin sa isang sasakyan, ang security, lalo na kung nakatira ka sa Pilipinas. Feeling ko kapag meron ka niyan, mayaman ka kahit hindi.

Corrinne May - 'Angels We Have Heard on High'

"In whatever we can do today, do it to glorify God and to fulfil His plans for the world."

Ito naman ang natutunan ko sa homily kanina sa misa. Kung anong puwede mong magawa maliit man o malaking bagay na ikalulugod ng ating Diyos ay simulan na natin gawin ito. If you have plans to give back the sharing that you received let's do it now. Mas mainam talaga ang nagbibigay kaysa sa pagtanggap dahil ang mga nagbibigay ay kailanman ay hindi nauubusan. Sa aking sarili naman ay lagi ko talagang ginagawa sa araw mismo ng bisperas ng Pasko kadalasan sa gabi ay gagawin ko ulit na mamigay ng kahit kaunting pagkain na iniluto para sa aming inonoche buena. Tradisyon ko na rin kasi sa aking sarili na magbigay tuwing bisperas sa tao man o hayop. Noong nakaraang taon nga lamang ay hindi ko ito ginawa dulot ng aking kondisyon at alam yan ng mga nakakakilala sa akin. Pero ngayon since kaya ko na naman at nakaka miss na rin gawin ay mamimigay muli tayo ng blessings na ibinahagi sa atin ng ating Panginoon. Ang sabi nga "make someone smile by sharing your blessings to the people in need, at pati na rin sa mga hayop na inabandona sa kalye." Ginagawa ko ito hindi para sa aking sarili, ginagawa ko dahil gusto kong magbigay at bilang pasasalamat sa pangalawang buhay na ipinagkaloob niya sa akin. Ito rin ang ipinangako ko sa kanya noong ako'y nananalangin sa aking paggaling at successful na operation. As I always say GOD is GOOD and GOD is not DEAD. I'm here, I'm still writing for my readers kahit na 3 doctor na ang nagsabi sa akin noon na that my heart is functioning like a 70 year old patient. Narito pa ako, nanalangin ng taimtim, nagtiwala at habang buhay na maglilingkod sa kanya. Nagagawa ko na muli ang mga gusto kong gawin, nagkaroon pa ako ng mas magandang trabaho. Kaya kung ang feeling mo ang buhay mo ay walang tanglaw, better think again, worrying is not the solution, your anxiety, your depression is not the end of it all. Ayan, medyo napapahaba na ata ang sermon ko.

Kanina wala naman masyadong kuwento mas dumami lang ang taong nagsimba ngayon. At medyo nakikilala ko na rin sa mukha yung mga-araw-araw na nakakasama ko magsimba sa labas.

'7th day, done!'

Hanggang sa ika-walong araw!