Junkfood Nostalgia: Wonder Boy (Where Art Thou?)

'The Best Tsitsirya in the Philippines EVEEERRR!'

Again, let's ride on with the time capsule and go back to the past. We'll take you down memory lane with your favorite after tanghalian meryenda. Ito yung mga oras na kahit busog ka pa sa tanghalian gusto mo bumili ng chichiria e. Eh nuon naman wala tayong pakealam sa diet-diet na yan. Ang sarap kaya kumaen lalo nuon na ang sasarap ng mga tsitstirya sa leading Sari-sari store niyo. Sabi ko sa 'yo kapag meron talaga ako sa kamay ko nito pasensiyahan na lang sa manghihingi. Bumili ka ng sarili mo, ano ka hilo? Humingi ka na sa akin lahat ng tsitsirya; Snacku, Pompoms, Oishi, Pritos Ring, Lechon Manok, Tiis, Sunshine Peas, Cheezums, wag na wag lang ito at magkakamatayan tayo. Get's mo? Iba kasi itong tsitsirya na ito sa lahat, pang-adikan! Sorry ka na lang kung hindi mo ito naabutan, kawawa ka naman. Iba hatak nito sa panlasa naming mga batang kalye eh, medyo maramot lang din yung manufacturer nito e. Kasi ba naman tatlong piraso lang, kung malas-malas pa dalawang piraso lang. Gusto ko nga nuon magreklamo sa DTI eh lalo na nung isang piraso lang yung nabili ko kay Manang Meding. Tang-ina talaga nuon eh, sayang din yung wan-pipty ko. Ito yung medyo mahal sa mga tsitsirya kahit kaunti, medyo pa-klas na Potato Chips ang hayup eh, konti lang ang laman pero may kamahalan. Yung iba kasing junk food singkwenta lang at bentsingko. Ang akala ko nuon yung sa piktyur sa balat ng paborito kong junk food ganun karami. Kasi tignan mo yung hayup na batang nakaturo na kamukha ni Astro boy, parang andaming tignan. Nakangiti pa nga siya eh, yung pala tatlong piraso lang. Parang tatlong piraso lang din ng saya ko e Ha-Ha-Ha tapos wala na Hu-hu-hu na ulet. 

Balik tayo dun sa wrapper, simpleng puting balot na horizontal ang hugis, doon nakasilid ang tatlong pirasong umbok ng kasarapan ng tsitsiryang ito, may batang naka helmet na ewan ko kung sa anong planeta galing at nakasakay sa spaceship, nakaturo sa animo'y ulap na linamnam ng tsitsirya. Binilang ko yan bale nasa onse yang tsitsirya na yan tapos pagtingin mo sa loob tatlong pirasong kaligayahan. Dalawang kagatan sa isang piraso, mga pitong nguya at ngasab, isang o dalawang lunok na pira-piraso. Bale sa tatlo, anim na kagatan, bente unong nguya at ngasab at anim na lunok sa pira-pirasong chichirya na nasa bibig. Pati pagkain ko talagang kalkulado sa junk food na ito eh. Ninanamnam ko kasi bawat nguya, talaga nga naman gusto ko durog na durog bago ko lunukin. Sarap kasi sa dila at panlasa. Onga, pala minsan namimili pa ko ng design ng plastik, oo puti lang ang kulay ng balot pero yung drawing iba-iba yan eh, yung spaceship ni Wonder Boy may iba-ibang design yan. Talagang pinipili ko pa yan, kaya minsan nababdtrip na si Aling Meding e. Pero sabi ko sa kanya, "the customer is always right po manang Meding", kaya tatawa na lang yung matanda. Yung mga time kasi nuon alam ko nanonood yan ng Valiente eh. Hahahaha tagasubaybay yan ni Val Sotto si manang.

Ano ba lasa ng Wonder Boy?

Ewan ko kung ikaw ay  tipikal na gumugusto sa lasa ng isang chips na mejo maalat na maanghang. Ganun ang lasa niya e, flat, salty potato with a twist of anghang. Minsan trip ko yan isawsaw sa suka, para mas mag-iba ang lasa at magkaron ng konting asim. Mas nakakaadik.

Minsan iniiisip ko sino ba yung bata dun sa plastik na balot, Wonder boy? hindi kaya iyon si Nino Muhlach na kasikatan niya nung dekada nobenta. Pero hindi eh payat yung bata Hahahaha! Sino nga kaya yun? Hindi ako "laking-aircon" para ngumuya ng mamahaling tsitsirya katulad ng Pringles mo or Pik-Nik, tama na sa akin yung ganito. Tangna kung labanan din lang naman sa sarap hindi papahuli itong Wonder boy ko. Ano batang air-con, hindi ko ito pagpapalit sa pag-nguya mo niyang Pik-Nik na yan, tangna ang tutulis kaya niyang structure ng tsistsiryang yan, parang tinik ng isda na pinalaki at ginawang shoestring potatoes eh. Bwahahaha! Sa'yong sayo na yan rich kid ipasak mo sa ngala-ngala mo, ewan ko lang kung hindi sumakit yang bibig mo habang ngumunguya nyan.

Para talaga sa akin ito ang "the best chichirya in the Philippines EVERRRRR!" Kaya nuon kapag namamalengke si Ermat hahanap ako niyan na isang buong pack. Ayos meron na naman akong pinakamasarap na junk food habang pinapanood ko si Alexis ang Pulis Pangkalawakan habang nakikipag tunggali sa Kampon ng kadiliman ni Puma Ley-ar at Ida. Ang sarap ng kaen ko nun, kaliwang nguya, kanan, gitna sabay lunookkkk. Babilooosssss! O di kaya yung transformation ng Bio-Man astig. Gustong gusto talaga nun si Pink 5 at Yellow 4 eh. Wala talagang kapantay ang childhood years nuon eh, walang kapantay ang saya. Tapos timpla na ko ng Sunny Orange sabay kanta "sunny orange i love you." 

Eto ang bagong buzz, may nakita akong Wonder Boy, newly and improved daw. Kulay navy blue na ang balot at pula. Pero tangna nagagalit ako kasi kung ikukumpara mo sa mga CD at DVD na binebenta sa kalye parang piracy. Ayoko neto, buset kung sino man ang nag repack nung paborito kong Wonder Boy wag sanang sirain ang imahe ng pinakapaborito kong tsitsirya. Isang MALAKING FAKE! Hindi ko kayang tanggapin na parang clover bits na lang ang lasa. Pweehhh! Hindi ganun ang lasa ng orihinal. Kaya nananawagan ako sa dating manufacturer ng Wonder Boy...please... please... BRING THIS BACK! The future kids must taste the original!