Ang Pagbabalik sa Blogging World

'Its better to be quiet than shit for life'

Para daw akong sa kanta ni Gary Valenciano, "nawawala, bumabalik heto na naman", ang sabi ko ganun naman talaga sa mundo ng blogosperyo minsan kang lulubog at minsan ka din naman na lilitaw, minsan kang magkakainteres pero kadalasan kang tatamarin. Maraming beses na rin akong nawala at bumalik sa mundong ito pero kahit anong mangyari nakakahanap ng paraan na pagpagin ang aking nangangalikabok at nangangalawang na panulat. Dito sa pamamagitan ng pagsusulat ako nahasa na magpalawak ng nilalaman ng kaisipan. Dito ako natutong magsarili, oh teka lang alam ko ang nasa isip niyo ang ibig sabihin kong magsarili ay bumuo ng magandang piyesa sa panulat ng wala akong inaasahang mga suhestiyong o tulong na gamit ang kaalaman ng iba.

Kaya sa lahat ng naging tagahangam umuunawa at patuloy na nagmamahal na aking mga onlyfans, Mahal ko kayo!! Natigil man ang paglalathala ng aking mga post ay nariyan pa rin yung mga lumang kaibigan na patuloy na sumusuporta at hindi niyo iniwan o inunfollow ang pahina higit sa lahat sa pagdaan man ng pandemiko. Salamat at nariyan pa rin kayo. 

"It's better to be quiet than shit for life", ang motto ko simula sa pagkabata, ang motto ng kuwago. Ang kuwago kasi kumokolekta ng ideya at tinitimbang ang sarili bago humuni kesa sa huni doom, huni dito na wala namang ritmo at tyempo ang hinuhuni. Sa pagsusulat dapat ay mas marami kang nakukuhang reactions kumpara sa likes. Sa blog na ito ako natutong magpatawa, mamilosopo, manakot, magpaiyak, magpakilig, magpagalit, magpa-excite, magtanong, at mandiri ang mambabasa kasi ultimo tungkol sa tae ay may naisulat tayo dito.Click mo lang itong "Jerbaks" at "Rated SPG: Kwentong Banyo" kung interesado kayo pero huwag niyo lang itatapat ang pagbabasa sa almusal, pananghalian, meryenda at hapunan baka bigla niyo akong i-unfollow. Huwag rin palang makakalimot sa aking especialty na ibalik sa nostalgia ang aking mambabasa.

Tinataon ko ang aking pagsusulat depende sa mood, sa panahon, sa okasyon at sa kung anong nauuso o napag-uusapan pero mas marami sa aking piyesang naisulat kung anong naisip ko pagka-gising, kung anong ibinulong ng isipan habang nakaupo sa trono ng inidoro at sa kung anong nakikita kapag ako ay lumalabas ng bahay. Totoo nga na kapag nasa loob ka ng maliit ng kuwadradong espasyo katulad ng banyo ay mas maraming pumapasok na ideya sa iyong isipan hindi ko alam kung bakit pero mayroon na sigurong pag-aaral dito kumpara sa pagkakaupo mo sa harap mismo ng kompyuter. Sa banyo kasi walang destruction depende na lang kung barado ang inidoro at unti-unti mong nakikita ang tae mo na umaangat sa bowl habang binubuhasan nakakadestruct talaga yun hanggang panaginip. 

Sa mga mambabasa ko kung meron, siguro naman ay naniniwala ka sa iba't-ibang kategorya ng aking naisulat kung nandiri ka sa Jerbaks at Kwentong Banyo, kinilig ka naman siguro sa Sentihan 101: Hanggang Saan Ako Dadalhin ng Aking Pag-Ibig?, Ang Pag-ibig ay parang Bisekleta by Papadyak, Saan mo dadalhin ang pag-ibig?, Kasiyahan 101: Ako minsan si Papa Jack. 

Binuksan ang time machine para sa mga nostalgic writings katulad ng aking likha na Junkfood Nostalgia: Wonder Boy (Where Art Thou?), Tsitsirya: Ang mga Junk Foods sa Buhay mo, Throwback Memories: Field Trip Reminiscence (PILTRIP), 90's Nostalgia: Cartoons of your Time, Your Childhood Memories: BATIBOT, Super Throwback: Pinoy Klasik Komersiyal Ads and Tag lines Part 1 at marami ka pang babalikan na dadalhin ka sa panahon ng otsenta at nobenta.

Di rin natin pinaglagpas ang mga kwentong katatakutan na inilalathala natin kapag nalalapit na ang panahon ng Undas. Nakapagsulat din tayo ng mga nakakapanindig balahibong kwento katulad ng Halloween Special Throwback from 90's, Undas Specials: Ano Ang Nasa Dako Pa Roon?, Araw ng mga Buhay?, Aswang Association Inc, at Wag ka nang Humabol: Suicidal Boys and Girls Surviving Tips

Mayroon din naman tayong mga popular post at ito yung mga blogisodes na mas maraming nakapagbukas o nakabasa. Masasabi natin mas maraming nagkainteres basahin gaya ng Kaha de Lapis (Pencil Case), Kalye Games 101: Nasaan na ang Larong Pinoy?, Millennial Lingo: Expressions! Expressions!, Kenned Guds: Ang mga De-lata ng ating Kabataan, at Family Dinner Throwback Nobenta. 

Alam natin na marami na rin ang nagpahinga sa mundo ng blogging dahil nauso na ang bagong kinahihiligan ng karamihan ang vlogging kung saan gamit ang mga makabagong teknolohiya kagaya ng mga advance cameras katulad ng mga GoPro at mga drones. Ganito na nga ang uso ngayon dahil mas kaaya-aya nga daw kapag mayroong nakikitang virtual objects ang mga manonood hindi katulad nitong blogging na panay panulat lamang ang laman. Pero guess what I'm sticking with the way of writing just like the old soul that we are hindi naman tayo yung naghahanap ng maraming likes o viewers ito lamang pahina na ito ay para sa mga mahilig pa rin magbasa at sa mga naghahanap ng kaunting aliw sa pamamagitan pa rin ng pagbabasa. Mas gugustuhin ko na magsulat kaya magvideo maghapon sa daan para makahanap lang ng maicocontent, hindi tayo naghahanap ng kamalian sa kapwa para tanungin ang mundo ng social media kung sino ang nagkamali at sino ang tama sa isang senaryo sa batas trapiko sa mga kalsada, hindi tayo naghihintay ng madidisgrasyang nagbubunking sa Marilaque at ipopost sa social media. Sa mundo ng pagsusulat makakamit mo ang kapayapaan, tahimik na nagiisip at nagpapatawa sa mga makakabasa, Mas gusto ng writer na maglaro ang mga emosyon ng kanyang mambabasa sa sari-saring emosyon na mangingiliti, mananakot, magpapaluha, magpapatawa, mamamangha sa bawat damdamin. 

At eto na nga opisyal na nagbabalik ang inyong abang lingkod sa pagsusulat hindi ko lang alam kung hanggang saan, hindi ko lang alam hanggang kaylan. Pero isa lang ang gas na makakapagpatulo sa akin sa araw-araw sa paggawa ng mga piyesa ng panulat hindi ito Petron, di rin Shell, never na Total at hindi rin Phoenix Fuel at never na mga tsipipay na gas stations. Ang tanging kailangan ko sa pagsisimula sa kasalukuyan ay INSPIRASYON!

Sinsero, 

Jack Maico