 |
| 'PBA! San ka? Kampihan na!' |
Nahilig din ako sa panonood ng basketball noong 1987 when I was 6 years old and I was influenced by my lolo na laging may San Miguel Beer na bote sa kanyang kamay habang nanonood ng Philippine Basketball Association noong dekada otsenta. In the 80's PBA was aired on PTV 4 and IBC 13, ang lakas talaga ng sigawan noon kapag may mga laro sa PBA na dikit ang lahat o ang tinatawag nilang "cardiac game". Ang mga fans sa bawat team ay hindi magkamayaw sa sigawan at asaran habang nanonood lalo na kapag ang naglalaban ay ang Purefoods at Ginebra. It was really a rivalry back then because of the two legends playing in both teams and they were, Ramon Fernandez of Purefoods and Robert Jaworski Sr of Ginebra. Pag-usapan natin ang mga panahon na magkaribal ang dalawang koponan na ito at ano ang mga ganap noon.
Pagdating sa mga pinaka-kilalang tunggalian sa kasaysayan ng Philippine basketball, walang tatalo sa sagupaan ng Purefoods at Ginebra — ang tinatawag nating Manila Clasico. Mula noong dekada 80 hanggang ngayon, ang banggaan ng dalawang koponang ito ay naging simbolo ng puso, dangal, at walang sawang suporta ng mga Pilipino sa PBA.
The roots of this classic rivalry trace back to 1988, when the Purefoods Hotdogs (now Magnolia Hotshots) joined the PBA as an expansion team. Back then, Purefoods was a young, rising franchise backed by a massive corporate brand, while Ginebra San Miguel was already a crowd favorite, known for its "never say die" attitude under the leadership of playing-coach Robert Jaworski. Their first major clash in 1988 was a turning point, as both teams faced off in a game filled with intensity, pride, and early signs of what would become a historic rivalry.
April 5, 1988, katatapos lang ng school year at summer vacation na, 7 years old pa lang ako noong pinalad kong masaksihan ang basketball rivalry sa pagitan ng pinakabagong team sa Philippine basketball, ang Purefoods Hotdogs, na binubuo ng core ng disbanded na Tanduay Rhum Makers kasama ang glamour rookies na sina Jojo Lastimosa, Jerry Codinera at Alvin Patrimonio. Dalawang linggo bago, ang PBA ay magbukas noong Marso 20, ito ang unang pagkakataon na nakapanood ako ng laro ng PBA nang live sa ULTRA. Sa opening ceremonies nang ipakilala ng yumaong si Joe Cantada ang bagong dating na Purefoods Hotdogs, maraming mga tagahanga at boos din mula sa mga tagahanga ng Ginebra sa gallery section at ang mga tagahanga ng basketball ay hindi na makapaghintay para sa pinakaaabangan na showdown sa pagitan ng dalawang koponan.
Ang PBA ay kagagaling mula sa isang Holy Week break at walang naka-schedule na laro sa Easter Sunday (Abril 3) sa oras na iyon, kaya noong Martes, Abril 5, kami ay dumating sa kalagitnaan ng unang laro sa pagitan ng last year’s finals protagonists na San Miguel Beer at Alaska Milk, ang appetizer bago ang main game ay kapana-panabik na ang San Miguel ay nanalo ng apat na puntos. Nasaksihan ko nang live ang tatlo sa apat na laban sa pagitan ng Ginebra at Purefoods noong 1988 PBA Open Conference at hindi pa ako nakakita ng larong sobrang inaabangan ng mga tagahanga ng basketball gaya noong unang beses na nagkita ang dalawang koponan.
Dahil sa siksikan na at halos wala nang puwang upang punan sa loob ng ULTRA venue, ilang mga miss shots ang nasaksihan sa magkabilang koponan sa unang dalawang minuto ng laro at nakakabingi ito sa loob ng venue, mga upuan na umaalog habang nakaupo kami sa courtside seat. Ang unang puntos ng gabi ay isang split free throw mula sa import ng Ginebra na si Jamie Waller, pagkatapos ay nai-iskor ng import ng Purefoods na si David Thirdkill ang unang basket sa isang maikling pass sa loob ng pintura. Sa pagtatapos ng unang quarter, umangat ang Hotdogs ng isang puntos, 26-25. Malapit pa ang second quarter hanggang sa mamuno ang Ginebra at lumamang ng 13 puntos sa 2nd quarter, 56-43.
Halftime. Kaya may pagkakataong bumili ng makakain. Lumabas kami ng mga pinsan at tita ko para bumili ng makakain at dahil fan talaga ako ng Purefoods, ang pinabili ko ay isang masarap na Tender Juicy Hotdog sandwich at Coke. Siyempre bata kaya ang napili kong taeam noon sa basketball ay yung paborito kong hotdog, ang Purefoods. Yan lang talaga ang dahilan ko noon pero since lumaki ako at nakilala ko ang mga players ay mas nanatili pa ko sa pagsuporta sa Purefoods franchise kahit magpalit-palit pa sila ng pangalan all through these years from Purefoods to Coney Island, Purefoods Corned Beef Cowboys, Purefoods Oodles Noodles, Purefoods Carne Norte Beefies, BMEG Llamados, Star Hotshots at ang pangalan nila sa kasalukuyan na Magnolia Pambansang Manok Hotshots.
Sa unang bahagi ng third quarter, nakuha ng Ginebras ang kanilang pinakamalaking kalamangan na 16 puntos, 60-44, naramdaman ang pangangailangan ng madaliang pagkilos, ang Hotdogs ay dumating sa pamamagitan ng isang malaking, third quarter run at biglang, ang Purefoods ay nasa tuktok, 78-71, ang Gins ay nag-rally upang itabla ang bilang sa 82-all hanggang si JB Yango ng Purefoods ay nakapuntos ng otso puntos bago magtapos ang pangatlong yugto. Hindi ko na talaga matandaan kung ano ang nangyari nang itinigil ang laro sa unang bahagi ng fourth quarter, ang Ginebra ay umangat sa score na, 92-90, at ang mga tagahanga ng Ginebra ay nagsisigawan ng nakakabinging Gi-ne-bra!, Gi-ne-bra!, nang ipagpatuloy ang laro, ang Hotdogs ay bumangon pabor sa kanila, na nangunguna ng 10 puntos, 111-101, huling tatlong minuto ng laro para sa Ginebra na makahabol. three-point play, free throw at follow up conversion habang tinatangka nilang pigilan ang orasan at ilagay ang mga manlalaro mula sa kalabang koponan sa free throw line sa penalty situation, ang huling iskor ay 116-110 para sa Purefoods. Ang Hotdogs playing coach na si Ramon Fernandez ang napiling best player of the night at ang mga tagahanga ng Purefoods ay umuwing masaya.
Ang ikalawang pagkikita ng dalawang titans na ito ay nangyari noong Abril 24, naroon na naman kami, ang buong pamilya sa ULTRA para maging bahagi ng isa pang hindi malilimutang laro ng basketball. Kapansin-pansin sa harap ng sell-out crowd ang dalawang banda ng Purefoods sa magkabilang gilid malapit sa pangunahing gallery ng Ginebra kung saan ang pinakamaingay na die-hard na mga tagahanga ng Ginebra ang higit na nagpasaya, ang Ginebra Super Angels ay nagkaroon ng kanilang dance number bago pumasok ang mga manlalaro ng Ginebra sa playing court.
Mabilis na nagsimula ang Ginebra, maagang nangunguna sa 7-0 at sa pagtatapos ng unang quarter, nakataas sila ng 14 puntos, 38-24. May isang eksenang natatandaan ko noong second quarter nang walang tigil ang pagrereklamo ng Purefoods playing-coach na si Ramon Fernandez at hinampas ang isang mesa malapit sa mga opisyal sa isang hindi pagtawag ng mga referees. Nakabalik ang Hotdogs sa second period at naiwan ng anim na puntos sa halftime kung saan nag-convert ng basket si Glenn Capacio bago matapos ang unang 24 minutong laro para gawin itong 65-59 pabor sa Ginebra. Third quarter action sinagot ba ng Gins ang bawat pag-aalsa ng Hotdogs, isang buzzer-beating tip-in ni Ed Ducut at nagbigay ng 103-92 lead sa Ginebra pagkatapos ng tatlong quarters.
Umangat ang Ginebras ng 13 puntos sa kaagahan ng fourth quarter ngunit ang Purefoods ay patuloy na bumabalik at nagbanta sa huling pagkakataon sa 119-116, apat na sunod na puntos ng Ginebra at ang score ay naging 123-116. Matapos ang timeout ng Purefoods, nag-triple si David Thirdkill para putulin ang kalamangan sa apat, 123-119. Ang mga tagahanga ng Ginebra ay patuloy na nagsisigawan ng Gi-ne-bra! Gi-ne-bra! Nag-convert si Jojo Lastimosa sa isang trey may isang segundo ang natitira, ang marka ay 127-122, tumunog ang buzzer sa di malilimutang gabing ito. Ang living legend na si Ginebra playing-coach Sonny Jaworski ay napiling pinakamahusay na manlalaro ng gabing ito, nagtapos siya ng 23 puntos habang ang Ginebras ay tumaas sa limang sunod na panalo at tumabla sa San Miguel Beer sa tuktok ng standing na may anim na panalo at tatlong talo.
 |
| (Purefoods defeated Ginebra in 1988 in their first meeting, 116-110, but Ginebra bounced back in their 2nd meeting, 123-116) |
In one of their earliest and most memorable matches in 1988, tensions ran high as Ginebra and Purefoods battled on the hardcourt. Purefoods was led by a young, promising roster featuring Alvin Patrimonio, Jojo Lastimosa, Jerry Codiñera, and Ramon Fernandez, who later became part of Purefoods after a controversial trade. Ginebra, on the other hand, banked on veterans like Jaworski, Chito Loyzaga, Dondon Ampalayo, and Dante Gonzalgo. The fierce competition between these squads culminated in the 1988 All-Filipino Conference Finals, where Añejo Rum 65 (Ginebra's name at the time) clinched the championship title against Purefoods in a thrilling showdown. That series cemented their rivalry and ignited the first spark of what would become the Manila Clasico.
Ang tawag na Manila Clasico ay hango sa football na “El Clásico,” ngunit sa PBA, ito ang tagisan ng dalawang magkaibang basketball kultura: ang “never say die” ng Ginebra laban sa sistematikong disiplina ng Purefoods. Sa mga sumunod na taon, lalo pang uminit ang tunggalian — lalo na sa dekada 90 at 2000s — nang pumasok sa eksena sina James Yap, Marc Pingris, PJ Simon, Mark Caguioa, Jayjay Helterbrand, at LA Tenorio.
Kung tatanungin kung sino ang may pinakamaraming tagahanga, ang sagot ay malinaw — Ginebra. Kilala bilang “Team ng Masa,” minahal sila ng mga Pilipino sa kanilang dramatikong laban, biglaang pagbabalik, at matinding tapang sa court. Pero hindi rin pahuhuli ang Purefoods, lalo na sa mga fans na tumatangkilik sa kanilang consistent na performance at mga homegrown talents.
Ang tunggalian ng Ginebra at Purefoods ay hindi lang tungkol sa basketball — ito ay laban ng identidad, estilo ng laro, at paninindigan. May mga taon na Ginebra ang nanaig, at may mga panahong Purefoods ang kinilalang hari ng All-Filipino tournaments. Sa kabuuang head-to-head na laban, bahagyang lamang ang Ginebra lalo na sa mga knockout games, ngunit pagdating sa kabuuang All-Filipino titles, mas maraming naipon ang Purefoods franchise.
Sa bawat laban ng Manila Clasico, muling bumabalik ang mga alaala ng mga nakaraang dekada — mga three-pointer ni Jojo Lastimosa, mga fastbreak ni Caguioa, at mga block ni Pingris. Ito ay hindi lamang laro — ito ay bahagi na ng ating kulturang Pinoy. At habang nagpapatuloy ang PBA, mananatiling buhay ang apoy ng Manila Clasico sa puso ng bawat basketbolistang Pilipino.
Manila Clasico lives on — not just as a game, but as a generational story of loyalty, drama, and basketball pride.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento