![]() |
Japan was a special vibe, and the country that I would like to go to (someday, maybe) |
Uy medyo napalayo ang usapan natin for today. Aalis muna tayo sa Pilipinas at dadalhin natin ang ating kuwento sa ibang bansa. I always enjoy watching vlogs from other tourist, sila yung mga travel vloggers kung saan-saang lupalop ng mundo nagpupunta. Nakapanood na ko ng mga vloggers na na-feature ang Egypt, India, South Korea, Kenya, China, Colombia, France, Greece, Italy at siyempre Pilipinas. Pero mayroong isang bansa na aliw na aliw akong panoorin. Sa panonood ng mga travel vlogs na ito nakikita mo yung angking kagandahan ng isang bansa, mapapansin mo yung trademark ng bansang yun. Halimbawa na lang diyan ay ang China kung saan maraming templo at magagandang tanawin lalo na sa kanilang mga mountainous regions, ang India kung saan sentro ng Hinduism ang kanilang relihiyon at dito rin makikita ang sikat na Taj Mahal, ang Egypt ang tahanan ng Giza Pyramids. Sa ganitong paraan para na rin tayong nagta-travel kasama nila dahil ipinapakita nila ang kagandahan, kultura at pagkain ng bawat bansang kanilang napupuntahan. Pero sabi ko nga mayroong isang bansa na talaga nga namang kinagigiliwan ko tuwing itong bansang ito ang nafefeature, ito ay ang bansang Japan, the House of the Rising Sun. For me Japan was a special vibe because it feels like a living collage of tradition, modernity, and pure imagination — and anime plays a huge role in that magic.
First, there’s the aesthetic harmony. You can be walking down a neon-lit Tokyo street, where vending machines glow like sci-fi props, and then turn a corner into a quiet alley with a centuries-old shrine. That balance between the ultramodern and the deeply historical creates an atmosphere that’s unique to Japan — almost like you’ve stepped into two worlds at once.
Then there’s the everyday culture that feels cinematic. Japan’s meticulous attention to detail — in food, architecture, manners, and even public transport — makes ordinary moments feel special. A simple bowl of ramen can look and taste like it came straight from a Studio Ghibli scene. A random countryside view can resemble the backdrop of a Makoto Shinkai film, with light spilling between leaves and cicadas humming in the background.
And, of course, anime doesn’t just depict Japan — it amplifies the vibe. From Your Name’s dreamy Tokyo sunsets to Spirited Away’s fantastical bathhouses, anime distills the beauty, quirkiness, and emotional warmth of Japan into vibrant worlds. When you actually visit, it’s like you’re stepping into those frames — seeing familiar train stations, food stalls, and sakura blossoms that you’ve already fallen in love with through animation.
Anime is just a part of Japan's culture, but the one that really caught my eye is the Izakayas in the street of Omoide Yokocho. Ano nga ba itong Izakayas? Pag-usapan natin.
Ang Izakaya ay isa sa mga pinakapaboritong lugar sa Japan para sa mga mahilig sa masarap na pagkain at inuman. Sa simpleng salita, ito ay katumbas ng “pub” o “bar” sa Kanluran, ngunit may kakaibang timpla ng tradisyunal na pagkaing Hapones at mainit na samahan. Mula sa mga simpleng kanto sa Tokyo hanggang sa masikip na eskinita sa Osaka, ang mga Izakaya ay buhay na buhay tuwing gabi, puno ng tawanan, clinking ng baso, at halimuyak ng bagong lutong pagkain.
Sa bawat sulok ng mundo, may mga lugar na tila likha ng panaginip—at isa na rito ang Omoide Yokocho sa Shinjuku, Japan. Sa Tagalog, ang “Omoide Yokocho” ay maaaring isalin bilang “Memory Lane,” at tunay ngang bumabalik sa alaala ang bawat hakbang sa makipot na eskinita nitong punô ng usok ng iniihaw, halakhakan ng mga customer, at aroma ng kalsadang buhay na buhay tuwing gabi. Kung minsan, habang nakaupo ako sa isang karinderya rito sa Pilipinas, hindi ko maiwasang mangarap na sana'y makarating ako sa Japan balang araw—hindi para sa mga malalaking siyudad o shopping mall, kundi para sa mga ganitong klaseng lugar malilinis na eskinita, buhay ang vibe, mga sari-saring usok na maaamoy mo na galing sa mga iniihaw na pagkain kapag binabaybay mo na ang nasabing eskinita. Sa Omoide Yokocho, nagkalat ang mga maliliit na izakaya, mga tipikal na Japanese bar-restaurants na kadalasang yari sa kahoy at may istruktura lamang na parang isang maliit na tindahan. Karamihan sa mga izakaya rito ay kayang tumanggap ng walo hanggang sampung katao lang, minsan ay lima lang kung masikip ang espasyo—kaya napakalapit ng interaksyon sa pagitan ng mga customer at ng chef na nagluluto mismo sa harap mo. Ang pagkain? Nariyan ang yakitori o inihaw na manok sa stick, nikomi o beef stew, sashimi, edamame, at siyempre, malamig na beer o sake na kasamang nilalagok ng mga Hapon sa pagod sa kanilang mga trabaho. Pero higit pa sa pagkain, ang tunay na hinahanap-hanap ay ‘yung pakiramdam ng pagiging kasali sa isang bagay—kahit sandali lang, para kang naging parte ng isang lokal na kwento, ng isang gabi na puno ng saya, kwentuhan, simpleng kaligayahan, at ligalig ng lugar. Maaliwalas kahit masikip, masarap kahit simple, at komportable kahit nasa gitna ng ingay at usok. Siguro kaya’t ang daming bumabalik dito ay dahil sa pakiramdam na para kang umuuwi—kahit hindi mo man ito tahanan.
Nagsimula ang konsepto ng Izakaya noong panahon ng Edo (1603–1868) bilang mga tindahan ng sake (sakaya) na nag-aalok ng simpleng tsumami (pulutan) para sa mga parokyanong gustong uminom sa mismong tindahan. Sa una, nakatayo lang ang mga bisita habang umiinom, ngunit kalaunan ay naglagay ng upuan at mas maraming pagkain para mas maging komportable ang mga customer. Dito nagsimulang lumago ang Izakaya bilang isang lugar hindi lamang para uminom, kundi para makipagkuwentuhan, kumain, at magpahinga matapos ang trabaho.
Mga Pagkaing Karaniwan sa Izakaya
Isa sa mga dahilan kung bakit sikat ang Izakaya ay ang malawak na seleksyon ng pagkain na sinasabay sa alak. Kadalasan, ang menu ay halo ng classic at seasonal na putahe:
- Yakitori – inihaw na manok sa stick, kadalasan may iba't ibang parte gaya ng hita, pakpak, at atay.
- Edamame – nilagang berdeng soybeans na nilalagyan ng asin.
- Karaage – pritong manok na may malutong na balat at malasa ang loob.
- Sashimi – hiwa ng sariwang isda tulad ng tuna, salmon, o mackerel.
- Tempura – hipon o gulay na binalot sa manipis na batter at pinirito.
- Agedashi Tofu – pritong tofu na nilulublob sa mainit na sabaw na may toyo at luya.
- Takoyaki – bola-bolang harina na may octopus sa loob.
- Okonomiyaki – parang Japanese pancake na may repolyo, karne, at sarsa.
![]() |
Types of food from Izakayas. Photo credits from: https://imgcp.aacdn.jp/ |
Maraming kilalang chain at tradisyunal na Izakaya sa Japan na patok sa lokal at turista:
- Torikizoku – kilala sa murang ngunit masarap na yakitori.
- Izakaya Watami – isang chain na may malawak na menu at cozy na ambiance.
- Shinjuku Omoide Yokocho – isang makipot na eskinita sa Tokyo na puno ng maliliit na Izakaya, kilala sa nostalgia at street vibe.
- Uoshin Nogizaka – para sa mahilig sa sariwang seafood.
- Tsubohachi – isang Izakaya chain na nagsimula sa Hokkaido na may masarap na regional dishes.
![]() |
TORIKIZOKU. Photo credits from: https://dynamic-media-cdn.tripadvisor.com/ |
Mga Natatanging Pagkain sa Izakaya
Bukod sa mga karaniwang putahe, may mga Izakaya na nag-aalok ng kakaibang pagkain para sa mga gustong mag-eksperimento:
- Basashi – hilaw na karne ng kabayo, kadalasang hinihiwa nang manipis at sinasawsaw sa toyo na may luya.
- Shirako – tinatawag na “milt” o sperm sac ng isda, na may kakaibang malambot at creamy na texture.
- Fugu Karaage – pritong blowfish, isang delicacy na kilala sa panganib kapag hindi maayos ang paghahanda.
- Horumon – inihaw na lamang-loob ng baka o baboy.
![]() |
Shirako (sperm sac of fish). Photo credits from: https://sushiuniversity.jp/ |
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento